Filler tepişirken ezilen çimenler gibi hissediyorum kendimi..
Güzel bir şeyler yapmak istemek hayal olmuş.
Biri diğerini koruyorsa, ardında çıkar aranır olmuş.
Çıkarsız ilişkilere olan inançlar buharlaşmış, yok olmuş.
Hayatı ciddiye alarak yaşamak çok zor olmuş.
Yani "yaşamın içinde ve ötesinde hiçbir şey beklemeden" ...
Yazık olmuş..
Beklemiyorum.
Ne para ne pul..
Ne yenmek ne yenilmek.
Birkaç gülümseme daha katmak yaşama.
Birkaç anı daha eklemek deftere.
Başka gözler tanımak, başka çamurlu yollarda ayak izimi çıkartmak.
Bu dünyada mümkün olduğunca fazla benden bir şey bırakmak.
Nazım Usta'nın dediği gibi; belki bir zeytin dikmek, 70 yaşında.
Hani öyle çocuklara kalır filan diye de değil.
Sadece kendim için, yaşamak için..
Kalmadı mı benden bir tane daha..
PIA
------------------------------------------------
sizin alınız al inandım
sizin morunuz mor inandım
tanrınız büyük amenna
şiiriniz adamakıllı şiir
dumanı da caba
bütün ağaçlarla uyuşmuşum
kalabalık ha olmuş ha olmamış
sokaklarda yitirmiş cebimde bulmuşum
ama sokaklar şöyleymiş ağaçlar böyleymiş
ama sizin adınız ne
benim dengemi bozmayınız
aşkım da değişebilir gerçeklerim de
pırıl pırıl dalgalı bir denize karşı yangelmişim diz boyu sulara
hepinize iyiniyetle gülümsüyorum
hiçbirinizle dövüşemem
benim bir gizli bildiğim var
sizin alınız al inandım morunuz mor inandım
ben tam kendime göre b
en tam dünyaya göre
ama sizin adınız ne
benim dengemi bozmayınız ..
Turgut UYAR
5 Şubat 2008 Salı
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)